Muristek
Cumartesi sabahı saat 03.00’te çalan bir telefonla uyandım. Alışığım aslında böyle zamansız aramalara ama telefonu bulmakta biraz zorlanınca ses beni tedirgin etti.
Neyse buldum telefonu, açtım. Karşımda kibar bir ses, “Fedai bey siz misiniz? Bir koli geldi efendim, onu haber vereyim dedim”.
“Benim” dedim ama, “Sabahın 03.00’ünde ne kolisi, kargosu?” diye de düşünmeden edemedim. Kısa bir konuşmadan sonra gelen kutuyu Çanakkale’deki eski dostum, hemşerim Ruhşen Berberoğlu’nun gönderdiğini anladım. Sağolsun, boğaz toriğinden lakerda yollamış bana. Arayan da İzmir Balık Hali esnaflarından Hüseyin Güçsüz. Biraz telaşlı bir telefonun ardından durumu anladım fakat uykum kaçtı bi anda.
Hızlı bir kararla, uzun zamandır uğrayamadığım İzmir Balık Hali’ne gitmeye karar verdim. Hem lakerdamı alırım hem de lakerdayı bana ulaştıran Hüseyin Güçsüz’e teşekkür ederim diye düşündüm.
Eskiden hale hemen her hafta giderdim. Hatta bu yetmez, bazen taa Çeşme’ye kadar tüm balık mezatlarını gezdiğim olurdu. Bence bir etkinlik olarak yapılabilir. Aslında adına etkinlik demeseler de birçok insan yapıyor.
Mahallesindeki komşularıyla ya da işyeri arkadaşlarıyla bir araya gelip kasayla balık alan çok insan var.
Şaka yapmıyorum, imkanım olsa İzmir Balık Hali’ne ve çevre ilçelerdeki mezatlara tur düzenlerim. Balık tutma turlarından bir farkı yok bence. Çünkü balık her daim nasip işidir. Tutan da satan da, alan da, yiyen de nasipse yapar bunları.
Ne diyor bu adam diyorsunuz di mi?
Sabahın kör saati balık haline giderken ve balıkçı bağırtılarının dışarıya taştığı hal kapısından içeri girerken bunlar geçti aklımdan.
Maşallah, kalabalıktı cumartesi balık hali. Balık da fena değildi fakat fiyatlar genel olarak yüksekti. Dedim ya balık işi, nasip işi diye. Gelen boş dönmedi. Ama az ama çok aldı nasibini gitti.
Benim nasip taa Çanakkale’den gelmişti zaten. Vakumlanmış lakedalarımı aldım tam çıkışa doğru yönelmişken önümde yapılan mezata bi laf attım, “Yaz” dedim. Nasip işte, başka kimse arttırmayınca bi kasa tekir balığım oldu. Sabah günün ilk ışıklarına kadar balık halinde kaldım. Eski dostlarla sohbet ederken yeni dostlarım da oldu.
Gelirken aklıma gelen, “Balıkhaneye, mezatlara tur” fikrini hal esnafından bir iki kişiyle de paylaştım. Onlara da enteresan geldi. “Neden olmasın!?” dediler.
Siz ne dersiniz, balıkhaneye, yakın ilçe balık mezatlarına tur düzenlense gider misiniz?
Benim cevabın net.
Kesinlikle evet!