Muristek
“Her çocuğun gelişimi ve özellikleri biriciktir, gelişimde bireysel farklılıklar esastır. Neredeyse tüm gelişim alanlarının desteklenmesinde ebeveyn ve aile rolü en büyük paya sahiptir” diyen uzmanlar, çocukların sağlıklı ilişkiler kurabilmesi noktasındada ailelere önemli görevler düştüğüne dikkat çekerek şu önerilerde bulunuyorlar:
- Öncelikle çocuğunuzun içinde bulunduğu yaş grubuna özgü akran ilişkilerinin yapısını ve doğasını tanımalısınız. Böylelikle çocuğunuzun deneyimleri size daha anlamlı gelecektir.
- Çocuğunuzun kişiliğine ve karakteristik özelliklerine saygı duyun. Onun içedönük bir yapıda olması ya da zaman zaman kendi başına vakit geçirmek istemesi, onu sosyal ilişkilerinde başarısız bir birey yapmaz. Fakat onu “kendi istediğiniz” gibi bir arkadaş olması için zorlamanız, üzerinde baskı yaratabilir.
Hazır çözüm vermeyin
- Elinizden geldiğince çocuklarınıza akranları ile bir arada olma fırsatı sunun. Akran ilişkilerini besleyen ve güçlendiren en önemli unsur akranların tam da kendisidir.
- Çocuğunuzu sosyal ortamlarda gözlemleyin, okuldaki ilişkileri hakkında “objektif” bilgiler alabilmek için öğretmenleri ve rehberlik birimiyle bilgi alışverişi içerisinde olun. Bu çocuğunuz hakkında gelişmiş ya da geliştirilmesi gereken özellikleri hakkında bilgi sahibi olmanızı sağlarken, konu ile alakalı neler yapabileceğinizle ilgili öneriler almanıza imkân sağlayacaktır.
- Çatışmaları normalleştirin ve bir “fırsat eğitimi” olarak görün. Çocuklar bu dönemde yaşadığı çatışmaları sizlere anlatabilir, anlatırken üzgün ya da kızgın duygu durumu içerisinde olabilirler. Buna benzer durumlarda; sakin ve ılımlı, abartıdan uzak bir tavır sergileyin. Çocuğunuzun yaşadığı olay hakkındaki duygu ve düşüncelerini ifade etmesi için cesaretlendirin; ortadaki problemi tanımlamasına, çözüm yolları üretmesine yardımcı olun. Çocuğunuz problemleriylebaş ederken her zaman yanında olun fakat hiçbir zaman ellerine hazır bir çözüm vermeyin.
Çatışma tecrübeye dönüşür
Çocuklar yaşadığı çatışmalarda sağlıklı bir şekilde yönlendirilebilirse ve yönetilebilirse, bu çatışmaları önemli öğretilere ve tecrübelere dönüştürürler. Örneğin grupta sürekli aynı oyunu oynamak istemediğinden dolayı çatışma yaşayan bir çocuk; isteklerini dile getirmek, hayır diyebilmek, yeni alternatifler aramak gibi becerilerini geliştirmek için bir fırsat yakalar. Çatışmanın diğer ucundaki çocuk isebaşkalarınınduygularını, düşüncelerini önemsemeyi öğrenmek, hazzını erteleyebilmekiçin bir alan yakalar.
Olumlu akran ilişkisi kurma, “yaşam becerileri” çatısı altındadır. Çocuklarınbireyselliğini desteklemek, sorumluluklar vermekakran ilişkilerine olumlu yansır.