Muristek
Bir parti düşünün ki, mensupları birbirleri ile kanlı bıçaklı hale gelmişler.Birbirlerini “tehdit” ediyorlar.Birbirlerini “çete kurmakla” suçluyorlar.Birbirlerinden söz ederken “münafık” diyorlar. Aralarındaki anlaşmazlıkları bir türlü çözemedikleri için partilerinden “istifa ederek” ayrılmak zorunda kalıyorlar. Sonra da dönüp vatandaşlardan “bize oy verin, bizi bir dönem iktidara getirin” diyorlar. Vatandaş bunlara nasıl güvensin? Daha birbirleri ile “iyi geçinmeyi” beceremeyenlerden ne beklenebilir ki!Yine bir parti düşünün ki, parti yönetimince izlenen politikalar artık sadece muhalefet sözcüleri tarafından değil, doğrudan iktidar sözcüleri tarafından da eleştiriliyor olsun.Muhalefet sözcülerinden çok iktidar sözcüleri parti yönetiminin tutarsızlığına dikkat çeksin ve “artık bir karar vermeliyiz” deme noktasına gelsin! Vatandaş bunlara nasıl güvensin? Evet, dün “hain olarak” ilan ettikleri ve “terör örgütünün uzantısı” olarak kabul ettikleri “siyasi parti” ile bugün “iş birliği” arayışı içine girenler tam bir tutarsızlık örneği olarak siyaset sahnesindeler!Muhalefet sözcüleri bu tutarsızlığa yıllardır dikkat çekmeye çalışıyor!“Ayrıştırıcı ve kutuplaştırıcı” bir dilden uzak durulması gerektiği hep söyleniyor.Ama bu haklı uyarıların iktidar sözcülerinin bir kulağından girip ötekinden çıkıp gittiği görülüyor. Hem de hiç iz bırakmadan. Ne zaman ki bir anayasa değişikliği yapmaya niyetleniyorlar, işte o zaman dün karaladıkları parti akıllarına geliyor. Ve sanki onlar hakkında kötü hiçbir şey söylememiş gibi kapıları çalınıyor.Keşke bu kapı çalma işi çok daha önceden yapılmış olsaydı!Siyasete kamplaştırma yerine kucaklama hâkim kılınsaydı! O zaman elbette böylesine bir tutarsızlıktan söz emek mümkün olmazdı! Ancak şimdi kelimenin tam anlamıyla herkesin dikkatini çeken bir tutarsızlık söz konusu ve artık iktidar sözcüleri de bu duruma katlanamıyorlar. “Artık yeter” diye isyanları oynuyorlar.
Çok Okunanlar