Muristek
“In Wallonië kennen ze Tom Van Grieken niet, maar luisteren ze wel urenlang naar Martine Le Pen”
Zondag kiezen de Fransen een nieuwe president. Heel Europa houdt de adem in. Want als de extreem rechtse Marine Le Pen wint, voelen we dat in alle lidstaten. Byebye Frans-Duitse as. Op naar Europese verkruimeling in plaats van naar meer unie. Maar in Wallonië kijken ze met nog meer interesse dan in andere regio’s naar Macron versus Le Pen. In het zuiden leven ze voor een stuk in Frankrijk. Terwijl Vlaanderen toch al 30 jaar het liefst naar eigen buis kijkt, rolt de Franse media nog continu de Waalse huiskamers binnen. Toch is Wallonië Frankrijk niet. Extreem rechts heeft in Wallonië bijvoorbeeld nooit wortel geschoten, terwijl Le Pen in de eerste ronde in bijna elk departement vlot 20 procent noteerde. Ook al wijzen de peilingen uit dat Le Pen het zondag net niet zal halen, extreem rechts is geen randfenomeen. Je kan die radicale ideologie niet onder de mat vegen en hopen dat iedereen die vervolgens vergeet. Daarom is het onbegrijpelijk dat PS, Ecolo en Les Engagés het MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez bijzonder kwalijk nemen dat hij bij Terzake in debat is gegaan met Tom Van Grieken, de Vlaamse tegenhanger/grootste fan van Le Pen. Voor die partijen is er zelfs “een rode lijn overschreden” die “niet zonder gevolg kan blijven.” Echt? Twintig jaar geleden hebben de Franstalige partijen niet alleen een “cordon sanitaire” afgesproken, maar ook “een cordon médiatique”. Een code die Bouchez heeft geschonden. Maar een van de grootste pluspunten van een democratie is toch net dat debat mogelijk is. Dat mag best bikkelhard zijn. In het urenlange tv-debat tussen Macron en Le Pen van afgelopen week viel net op hoe Macron leugens, onmogelijke beloften en drogredenen in het discours van Le Pen kon blootleggen. Hoe hij haar voor de voeten gooide dat Poetin haar bankier is. Probeer dat maar eens zonder regelrechte confrontatie. Mensen kiezen vaak vanuit hun onderbuik. Ze stemmen op wie ze sympathiek of charmant vinden. Of op wie hen belooft dat ze aan koopkracht winnen, ook al is die niet te realiseren. Een debat is net een manier om onzin te doorprikken, iets helemaal anders dan samen besturen.